Laatste weken Kalwala’s
Blijf op de hoogte en volg Natalie Westgeest
21 Januari 2013 | Zambia, Chinsali
Nu is het echt aftellen, nog maar een paar dagen voordat we Kalwala’s verlaten om via Tanzania naar Zanzibar door te reizen. De afgelopen maanden zijn echt voorbij gevlogen. Rondreizen lijkt me geweldig, maar stiekem wil ik hier nog helemaal niet weg. Het is mooi om te merken dat we echt een band opgebouwd hebben met de kinderen en een aantal dorpsbewoners. Ik moet er nog even niet aan denken om hier weg te gaan. Maar aan alle leuke dingen komt een eind. Ik ga hierna met Kavindra in Tanzania rondreizen, we willen naar Zanzibar en daarna naar een wildpark in Tanzania, nog even op bezoek bij Kalwala’s en dan terug naar Lusaka en Livingstone om daar naar de Victoria falls te gaan.
De afgelopen weken zijn we met Christopher zijn jeugdorganisatie DIY naar de Chipoma falls geweest en door headmaster Kwangu uitgenodigd voor de End of term party. De kinderen hebben sinds 29-11-12 een maand vakantie, dus alle tijd voor leuke activiteiten. We hebben met z’n allen een berg beklommen, Sinterklaas is in Kalwala’s langsgeweest met een zak vol cadeautjes, we zijn als Young-united crew (zo heet het voetbalteam van de jongens) meegeweest naar de voetbalwedstrijden en met alle kinderen naar de Chipoma falls gegaan. Ik weet zeker dat ik de kinderen ontzettend zal gaan missen.
Chipoma falls met Christopher & kids
Vanochtend om 6 uur uit bed om met Christopher en de kinderen van zijn jeugdorganisatie naar de falls te gaan. Het vervoer bleek plotseling niet door te gaan, dus na een paar uur Zambiaanse vertraging met 20 kids, Joey en Rosalie het minibusje in. Op de stenen hobbelweg een lekke band gekregen, dus het laatste stuk gelopen. Gestart met het verdelen in teams en een spelletje krantenmeppen. Mijn team bestond uit Dorothy, Karen, Memory, Eric, Cecilia en Longfoot (dat is zijn echte naam ja, geen grapje!). De chauffeur, Luck, vertaalde mijn uitleg verkeerd in het Bemba, waardoor de kids eerst elkaar gingen slaan in plaats van de naam te noemen. Hilarisch, maar niet helemaal de bedoeling, haha. De kinderen hadden allemaal een schriftje mee waarin ze iets moesten schrijven of tekenen over het dagje uit. Zo leuk hoe creatief de kinderen hiermee zijn. Toen we bij de watervallen aankwamen en gingen zwemmen werd het één groot watergevecht. Chris heeft zijn fotografietalent uitgeleefd op mijn camera (175 foto’s, gelijk mijn SD kaart vol). Terug in de Boma, besloten in het restaurantje van Chris gefrituurde vegetables te maken en patat met chips te eten. Moe en voldaan weer terug naar Kalwala’s!
End of term party
Mr. Kwangu heeft ons uitgenodigd op het (eerste) eindejaarsfeestje voor alle leerkrachten van Kalwala’s Hogie, basic en tradesschool. Rond twaalven alvast de boma in met Anouk, Anne-Roos en Kavindra voor een lunch bij Stella’s. Om 15.30 uur zou de party in de MJ club van Clement van start gaan. Eerst een voorstelrondje en na de introductie een speech van mr. Kwanguen de Deputy. Tussendoor stond er entertainment ingepland, wat wij niet wisten was dat dit inhield dat wij zelf moesten gaan dansen. Daar kwamen wij echter snel genoeg achter toen alle leerkrachten zich naar ons omdraaiden op het moment dat het 'entertainment' gepland was. Buiten ging de BBQ aan en kregen wij voor de eerste keer geit voorgeschoteld. De geit bleek te taai om te eten, en dus werd er overgegaan naar de cake. Daarna terug naar Kalwala’s.
Holiday
De laatste lesdag had ik met Hellen (leerkracht uit grade 4) afgesproken om nog één keer Engelse les te geven. Om half 7 m’n klamboe uit om er op school via de kinderen achter te komen dat er deze dag geen les meer zou worden gegeven. Ik baalde echt! Vooral omdat ik echt een ‘afscheidsles’ had voorbereid. Dus toen maar voor de klas een les geïmproviseerd met de kinderen en hierna de leerkrachten geholpen met het nakijken van de examens. Toch nog een paar kinderen uit ‘mijn’ klas gesproken en een soort afscheid kunnen nemen. Het is wel raar om na 2 maanden geen les meer te geven, het liefst zou ik de kinderen blijven zien, maar gelukkig lopen ze nog wel eens langs in Kalwala’s!
Vanaf 1 december hebben de kinderen 1 maand vakantie. Dus tijd voor een feestje! De avond dat we het feest gepland hadden kwam een jongen uit Kasama, Ebbiston, aan in Kalwala’s. Hij is in het weeshuis opgegroeid en is een voorbeeld voor veel weeskinderen. De avond hierna viel de elektriciteit al snel uit, maar gelukkig kwam deze snel weer terug zodat het feest kon beginnen! Ballonnen naar binnen gegooid, wat de kinderen geweldig vonden. We hadden ananas, appel, sinaasappel, en bananen uit Tanzania meegenomen en deze op tafel gezet. Normaal gesproken zijn de mango's uit de bomen het enige fruit dat de kinderen in het mangoseizoen eten. Dit was dus echt een traktatie. Daarna nog even gedanst, wat uiteindelijk op een ballonnengevecht uitliep.
Bergbeklimmers
2 december hadden we met Pijo afgesproken om een berg te gaan beklimmen. Half vier met bijna alle kinderen, Pijo en Christopher op weg gegaan. Gelukkig kwamen er aardig wat wolken voor de zon, wat het iets minder heet maakte. We hadden de iets minder hoge berg uitgekozen, en zelfs dit bleek een aardige uitdaging met alle losliggende stenen. Eenmaal aan de top beloond met een prachtig uitzicht over Kalwala’s en omstreken. De jongens vonden bomen waar zij allerlei eetbare bessen uit haalden. Toen de temperatuur daalde en het een beetje begon te regenen besloten om weer terug te gaan. Best een uitdaging op die steile helling. De kinderen waren vrolijk en Sampa maakte zoveel grapjes dat we er buikpijn van kregen. Als afsluiter in de boma in het donker rijst met rap, tomaat, ui en kip gegeten.
Sinterklaas kapoentje
5 december was het dan zover, nadat de kinderen hun schoen gezet hebben kwam de goedheiligman ook naar Kalwala’s! ’s Avonds met z’n allen in de woonkamer gegeten. We hadden Pijo en zijn familie, Mwamba, Charity en Kedrick ook uitgenodigd. Moest net op dat moment natuurlijk het licht uitvallen. Wat gelukkig snel weer terugkwam. De kinderen waren de hele avond vol van de zenuwen. Eerst Sinterklaas kapoentje gezongen en toen vond Emmanuël de brief van Sinterklaas. Daarin stond: ‘The presents are in the room with the broom..’ Josephine was de eerste die doorhad dat daarmee Charity’s kamer bedoeld werd. De maïsmeelzakken vol met cadeautjes, één voor de jongens, één voor de meisjes en een derde voor de caretakers, op tafel en uitdelen maar. De jongens kregen een T-shirt, een voetbaloutfit waar de naam van het team (Young united) op stond afgedrukt, chips en schoolspullen. Voor de meiden hadden we hetzelfde, maar dan in plaats van de voetbaloutfit een Young united crew shirt, omdat ze vaak meegaan naar de voetbalwedstrijden. Als cadeau voor alle meiden nog een make-up set en nagellak erbij. De jongens kregen een nieuwe voetbal. Voor Emmanuël parfum, Charity kleding en Pijo nieuwe gympen. Voor de kinderen van Pijo, Esther en Richard een jurkje en een T-shirt. Aan de vrouw van Pijo hebben we het fotolijstje met familieportret gegeven. Mooi om de verbazing en blijheid te zien op de gezichten. Voor Mwamba, Kedrick en Ebbiston hadden we ook twee T-shirts. Nadat alle cadeautjes uitgepakt waren, muziek aangezet en gedanst.
Voetbal en de boma
8 december. Vanochtend met z’n allen water gehaald bij de pomp. We gaan dan met de kruiwagen en de grote ton uit de wc naar de pomp of rivier. De terugweg is bergop en kan gerust doorgaan voor een gymworkout. Daarna met de kinderen naar de rivier om even af te koelen. 's Middags de jongens aangemoedigd bij een voetbalwedstrijd. De jongens mogen echte wedstrijden spelen nu ze een eigen teamshirt hebben. Mooi om te zien hoe trots ze hiermee het veld opkwamen. Als kers op de taart wonnen ze deze eerste wedstrijd met 3-0! Op de terugweg was iedereen in overwinningsstemming, vooral toen er halverwege een truck langskwam om ons een lift te geven (normaal gesproken lopen we ongeveer een uur naar het veld waar wordt gevoetbald). In de avond vertrokken naar de boma met Mwamba, de 19-jarige zoon van Charity, en Emmanuël. Toen we een lift kregen van een Jeep kwam er plotseling een enorme rookwalm onder de motorkap vandaan. De motor bleek oververhit, na een uur kwam er een man op een fiets met een emmer rivierwater achterop om ons te helpen. Tegen de tijd dat we in Kaiche aankwamen wat het feest al begonnen. Emmanuël heeft een nieuw liedje gemaakt en had ons uitgenodigd voor zijn eerste optreden.
Chipoma falls met de weeskids
Na lang wachten was het vandaag dan eindelijk zover: Chipoma falls! ’s Ochtends regende het pijpenstelen, maar de kinderen hadden zich hier zo op verheugd dat we besloten het door te zetten. Ons gehuurde busje kwam niet opdagen, dus op het laatste moment ander vervoer geregeld, wat eigenlijk nog beter was: een grotere bus. Met z’n dertigen het busje in en op naar de falls. Toen we aankwamen geluncht en daarna de falls ingedoken. De beheerder had ons verteld dat bovenaan de watervallen een mooi meertje was om te gaan zwemmen, dus wij met z’n allen klimmend en glibberend over de rotsen. Toen was het alweer half 5 en tijd om terug te gaan naar Kalwala’s.
Kasama
15 december zouden we ’s ochtends om 9 uur vanuit Kalwala’s met de auto naar Kasama vertrekken om voor de laatste keer een paspoortstempel te gaan halen. Helaas was de chauffeur er om half 11 nog steeds niet. Emmanuël heeft een aantal kennissen met auto's gebeld. Rond 12 uur hadden we geluk en kwamen er twee tegelijk opdagen. Eenmaal in Kasama was onze eerste prioriteit de immigration office, welke helaas al gesloten was. Onszelf getrakteerd op kamers met warme douche en ons kostelijk vermaakt met de dramatische Zambiaanse soapseries. De volgende ochtend naar de immigration office. Uitgelegd dat we in Nakonde een visitorsstempel hebben gekregen en voor een laatste stempel kwamen. We werden naar een kantoor geleid waar een vrouw achter een enorm bureau ons streng toesprak. Voet bij stuk gehouden dat wij bij binnenkomst in Zambia het verkeerde visum hebben gekregen, terwijl wij aangaven hier niet voor werkgerelateerde doeleinden te zijn. Uiteindelijk de gewenste stempel gekregen. Op de terugweg naar Chinsali begon het hard te regenen, wat de weg veranderde in een modderpoel. In de boma boodschappen gedaan en kinderen verblijd met nieuw spelmateriaal. Helaas bleek er een overstroming te zijn in onze slaapkamer. Met als gevolg dat alles, van matrassen tot kleding doorweekt was. Ik was zo moe dat het me niets meer kon schelen en ben als een blok in slaap gevallen.
De afgelopen weken zijn we met Christopher zijn jeugdorganisatie DIY naar de Chipoma falls geweest en door headmaster Kwangu uitgenodigd voor de End of term party. De kinderen hebben sinds 29-11-12 een maand vakantie, dus alle tijd voor leuke activiteiten. We hebben met z’n allen een berg beklommen, Sinterklaas is in Kalwala’s langsgeweest met een zak vol cadeautjes, we zijn als Young-united crew (zo heet het voetbalteam van de jongens) meegeweest naar de voetbalwedstrijden en met alle kinderen naar de Chipoma falls gegaan. Ik weet zeker dat ik de kinderen ontzettend zal gaan missen.
Chipoma falls met Christopher & kids
Vanochtend om 6 uur uit bed om met Christopher en de kinderen van zijn jeugdorganisatie naar de falls te gaan. Het vervoer bleek plotseling niet door te gaan, dus na een paar uur Zambiaanse vertraging met 20 kids, Joey en Rosalie het minibusje in. Op de stenen hobbelweg een lekke band gekregen, dus het laatste stuk gelopen. Gestart met het verdelen in teams en een spelletje krantenmeppen. Mijn team bestond uit Dorothy, Karen, Memory, Eric, Cecilia en Longfoot (dat is zijn echte naam ja, geen grapje!). De chauffeur, Luck, vertaalde mijn uitleg verkeerd in het Bemba, waardoor de kids eerst elkaar gingen slaan in plaats van de naam te noemen. Hilarisch, maar niet helemaal de bedoeling, haha. De kinderen hadden allemaal een schriftje mee waarin ze iets moesten schrijven of tekenen over het dagje uit. Zo leuk hoe creatief de kinderen hiermee zijn. Toen we bij de watervallen aankwamen en gingen zwemmen werd het één groot watergevecht. Chris heeft zijn fotografietalent uitgeleefd op mijn camera (175 foto’s, gelijk mijn SD kaart vol). Terug in de Boma, besloten in het restaurantje van Chris gefrituurde vegetables te maken en patat met chips te eten. Moe en voldaan weer terug naar Kalwala’s!
End of term party
Mr. Kwangu heeft ons uitgenodigd op het (eerste) eindejaarsfeestje voor alle leerkrachten van Kalwala’s Hogie, basic en tradesschool. Rond twaalven alvast de boma in met Anouk, Anne-Roos en Kavindra voor een lunch bij Stella’s. Om 15.30 uur zou de party in de MJ club van Clement van start gaan. Eerst een voorstelrondje en na de introductie een speech van mr. Kwanguen de Deputy. Tussendoor stond er entertainment ingepland, wat wij niet wisten was dat dit inhield dat wij zelf moesten gaan dansen. Daar kwamen wij echter snel genoeg achter toen alle leerkrachten zich naar ons omdraaiden op het moment dat het 'entertainment' gepland was. Buiten ging de BBQ aan en kregen wij voor de eerste keer geit voorgeschoteld. De geit bleek te taai om te eten, en dus werd er overgegaan naar de cake. Daarna terug naar Kalwala’s.
Holiday
De laatste lesdag had ik met Hellen (leerkracht uit grade 4) afgesproken om nog één keer Engelse les te geven. Om half 7 m’n klamboe uit om er op school via de kinderen achter te komen dat er deze dag geen les meer zou worden gegeven. Ik baalde echt! Vooral omdat ik echt een ‘afscheidsles’ had voorbereid. Dus toen maar voor de klas een les geïmproviseerd met de kinderen en hierna de leerkrachten geholpen met het nakijken van de examens. Toch nog een paar kinderen uit ‘mijn’ klas gesproken en een soort afscheid kunnen nemen. Het is wel raar om na 2 maanden geen les meer te geven, het liefst zou ik de kinderen blijven zien, maar gelukkig lopen ze nog wel eens langs in Kalwala’s!
Vanaf 1 december hebben de kinderen 1 maand vakantie. Dus tijd voor een feestje! De avond dat we het feest gepland hadden kwam een jongen uit Kasama, Ebbiston, aan in Kalwala’s. Hij is in het weeshuis opgegroeid en is een voorbeeld voor veel weeskinderen. De avond hierna viel de elektriciteit al snel uit, maar gelukkig kwam deze snel weer terug zodat het feest kon beginnen! Ballonnen naar binnen gegooid, wat de kinderen geweldig vonden. We hadden ananas, appel, sinaasappel, en bananen uit Tanzania meegenomen en deze op tafel gezet. Normaal gesproken zijn de mango's uit de bomen het enige fruit dat de kinderen in het mangoseizoen eten. Dit was dus echt een traktatie. Daarna nog even gedanst, wat uiteindelijk op een ballonnengevecht uitliep.
Bergbeklimmers
2 december hadden we met Pijo afgesproken om een berg te gaan beklimmen. Half vier met bijna alle kinderen, Pijo en Christopher op weg gegaan. Gelukkig kwamen er aardig wat wolken voor de zon, wat het iets minder heet maakte. We hadden de iets minder hoge berg uitgekozen, en zelfs dit bleek een aardige uitdaging met alle losliggende stenen. Eenmaal aan de top beloond met een prachtig uitzicht over Kalwala’s en omstreken. De jongens vonden bomen waar zij allerlei eetbare bessen uit haalden. Toen de temperatuur daalde en het een beetje begon te regenen besloten om weer terug te gaan. Best een uitdaging op die steile helling. De kinderen waren vrolijk en Sampa maakte zoveel grapjes dat we er buikpijn van kregen. Als afsluiter in de boma in het donker rijst met rap, tomaat, ui en kip gegeten.
Sinterklaas kapoentje
5 december was het dan zover, nadat de kinderen hun schoen gezet hebben kwam de goedheiligman ook naar Kalwala’s! ’s Avonds met z’n allen in de woonkamer gegeten. We hadden Pijo en zijn familie, Mwamba, Charity en Kedrick ook uitgenodigd. Moest net op dat moment natuurlijk het licht uitvallen. Wat gelukkig snel weer terugkwam. De kinderen waren de hele avond vol van de zenuwen. Eerst Sinterklaas kapoentje gezongen en toen vond Emmanuël de brief van Sinterklaas. Daarin stond: ‘The presents are in the room with the broom..’ Josephine was de eerste die doorhad dat daarmee Charity’s kamer bedoeld werd. De maïsmeelzakken vol met cadeautjes, één voor de jongens, één voor de meisjes en een derde voor de caretakers, op tafel en uitdelen maar. De jongens kregen een T-shirt, een voetbaloutfit waar de naam van het team (Young united) op stond afgedrukt, chips en schoolspullen. Voor de meiden hadden we hetzelfde, maar dan in plaats van de voetbaloutfit een Young united crew shirt, omdat ze vaak meegaan naar de voetbalwedstrijden. Als cadeau voor alle meiden nog een make-up set en nagellak erbij. De jongens kregen een nieuwe voetbal. Voor Emmanuël parfum, Charity kleding en Pijo nieuwe gympen. Voor de kinderen van Pijo, Esther en Richard een jurkje en een T-shirt. Aan de vrouw van Pijo hebben we het fotolijstje met familieportret gegeven. Mooi om de verbazing en blijheid te zien op de gezichten. Voor Mwamba, Kedrick en Ebbiston hadden we ook twee T-shirts. Nadat alle cadeautjes uitgepakt waren, muziek aangezet en gedanst.
Voetbal en de boma
8 december. Vanochtend met z’n allen water gehaald bij de pomp. We gaan dan met de kruiwagen en de grote ton uit de wc naar de pomp of rivier. De terugweg is bergop en kan gerust doorgaan voor een gymworkout. Daarna met de kinderen naar de rivier om even af te koelen. 's Middags de jongens aangemoedigd bij een voetbalwedstrijd. De jongens mogen echte wedstrijden spelen nu ze een eigen teamshirt hebben. Mooi om te zien hoe trots ze hiermee het veld opkwamen. Als kers op de taart wonnen ze deze eerste wedstrijd met 3-0! Op de terugweg was iedereen in overwinningsstemming, vooral toen er halverwege een truck langskwam om ons een lift te geven (normaal gesproken lopen we ongeveer een uur naar het veld waar wordt gevoetbald). In de avond vertrokken naar de boma met Mwamba, de 19-jarige zoon van Charity, en Emmanuël. Toen we een lift kregen van een Jeep kwam er plotseling een enorme rookwalm onder de motorkap vandaan. De motor bleek oververhit, na een uur kwam er een man op een fiets met een emmer rivierwater achterop om ons te helpen. Tegen de tijd dat we in Kaiche aankwamen wat het feest al begonnen. Emmanuël heeft een nieuw liedje gemaakt en had ons uitgenodigd voor zijn eerste optreden.
Chipoma falls met de weeskids
Na lang wachten was het vandaag dan eindelijk zover: Chipoma falls! ’s Ochtends regende het pijpenstelen, maar de kinderen hadden zich hier zo op verheugd dat we besloten het door te zetten. Ons gehuurde busje kwam niet opdagen, dus op het laatste moment ander vervoer geregeld, wat eigenlijk nog beter was: een grotere bus. Met z’n dertigen het busje in en op naar de falls. Toen we aankwamen geluncht en daarna de falls ingedoken. De beheerder had ons verteld dat bovenaan de watervallen een mooi meertje was om te gaan zwemmen, dus wij met z’n allen klimmend en glibberend over de rotsen. Toen was het alweer half 5 en tijd om terug te gaan naar Kalwala’s.
Kasama
15 december zouden we ’s ochtends om 9 uur vanuit Kalwala’s met de auto naar Kasama vertrekken om voor de laatste keer een paspoortstempel te gaan halen. Helaas was de chauffeur er om half 11 nog steeds niet. Emmanuël heeft een aantal kennissen met auto's gebeld. Rond 12 uur hadden we geluk en kwamen er twee tegelijk opdagen. Eenmaal in Kasama was onze eerste prioriteit de immigration office, welke helaas al gesloten was. Onszelf getrakteerd op kamers met warme douche en ons kostelijk vermaakt met de dramatische Zambiaanse soapseries. De volgende ochtend naar de immigration office. Uitgelegd dat we in Nakonde een visitorsstempel hebben gekregen en voor een laatste stempel kwamen. We werden naar een kantoor geleid waar een vrouw achter een enorm bureau ons streng toesprak. Voet bij stuk gehouden dat wij bij binnenkomst in Zambia het verkeerde visum hebben gekregen, terwijl wij aangaven hier niet voor werkgerelateerde doeleinden te zijn. Uiteindelijk de gewenste stempel gekregen. Op de terugweg naar Chinsali begon het hard te regenen, wat de weg veranderde in een modderpoel. In de boma boodschappen gedaan en kinderen verblijd met nieuw spelmateriaal. Helaas bleek er een overstroming te zijn in onze slaapkamer. Met als gevolg dat alles, van matrassen tot kleding doorweekt was. Ik was zo moe dat het me niets meer kon schelen en ben als een blok in slaap gevallen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
