Eerste weken

De eerste drie weken zijn echt voorbij gevlogen. De eerste dag dat ik aankwam kon ik me nog nauwelijks beseffen dat ik echt op Curaçao was en echt als intern bij het CDTC mag werken. Inmiddels voel ik me helemaal thuis op de boot waar ik met de andere interns verblijf en ga ik elke dag met veel plezier aan het werk. Er is de afgelopen weken zoveel gebeurt dus ik vrees dat dit een lang verhaal gaat worden, maar ik zal proberen het bij de highlights te houden ;-)

Zaterdag 30 oktober kwam ik ’s avonds aan en ben ik opgehaald door twee Duitse interns. Na een stop bij de supermarkt kwamen we aan bij de boot (MS Woerden), die op het land ligt en gebruikt wordt als woonruimte. Hier wonen we met vijf interns en een therapeut in opleiding. De boot heeft alles wat je nodig hebt in de Cariben; een terras dat uitkijkt op het verblijf van zeeleeuwen Maduche en Sniper, een hangmat, eigen douche en wc en airco in de kamers.

Zondag kregen we eerst een workshop van een dolfijnentrainster. Leuk om alvast een korte rondleiding te krijgen over het terrein en de dolfijnen te zien. Hierna zijn we naar Westpunt gegaan om te snorkelen. Het weer was niet zo lekker; onweer en regen. Na even gewacht te hebben tot het onweer voorbij was konden we het water in. Ons geduld werd beloond, want toen we gingen snorkelen kwamen er ineens een aantal zeeschildpadden voorbij. Zo gaaf om die in het ‘wild’ te zien en met ze te zwemmen! Na het snorkelen zijn we naar een restaurantje geweest waar ze de beste pizza’s en brownie’s van het eiland hebben. De pizza was heerlijk en gelijk een voorraad brownies ingeslagen.

Mijn eerste werkdag was maandag. De eerste maandag van een periode wordt ook wel crazy monday genoemd omdat alle nieuwe families tegelijk starten en er een extra halfuur anamnese is, wat de tijd tussen de sessies korter maakt. Ik heb kennisgemaakt met drie Duitse cliënten. Tijdens de sessies merkte ik dat mijn Duits echt nog wat oefening kan gebruiken. Gelukkig ben ik niet de enige die hier moeite mee heeft en zijn er twee Duitse interns met wie ik kan oefenen ;-) Het is erg gaaf om te zien hoeveel er bereikt kan worden in twee weken en hoe de therapie altijd aangepast kan worden aan de behoeften van de cliënt. Het werken met verschillende disciplines is erg leerzaam en ik merk dat ik elke dag weer nieuwe ideeën opdoe. Het is ook mooi om te zien dat er goed wordt gekeken naar de behoeftes van de dolfijnen. Ze blijven uitgedaagd worden en worden niet gedwongen als ze geen zin hebben. Bij Dolphin Academy worden de dolfijnen op dit moment getraind om mee de zee op te gaan, supergaaf!

Donderdag 5 oktober werd ik door een dolfijnentrainster gevraagd of ik wilde helpen met een oefening waarbij de dolfijn moet leren om in een draagzak te gaan liggen. Of ik het erg vond dat ik dan ook het water in zou moeten. Nou geen probleem hoor ;-)

Vrijdag 6 oktober ben ik met een Duitse intern, twee Duitse caretakers en een Duitse cliënt naar Wet & Wild geweest. Toen we bij een zwembad een foto wilden maken, wilden we net doen alsof we in het zwembad gingen springen, maar één van ons sprong er echt in! Dus toen konden wij niets anders doen dan er ook achteraan springen. De eigenaar van het restaurant vond het gelukkig niet erg. Hij vertelde dat hij een zoon had met een beperking en dat hij het mooi vond om te zien hoeveel plezier we samen hadden.

Zaterdagavond 7 oktober zijn we naar Zanzibar geweest. Ze draaien hier veel (oude) Nederlanse rapmuziek, wat af en toe best hilarisch is. Zondag 8 oktober zijn we met alle interns naar Sheta Boka (nationaal park) geweest. Supergaaf om te zien hoe ruig de kust hier is en hoe hoog de golven op de rotsen kletteren. We zijn ook een grot in geweest waar we bijna weggespoeld werden door het water. Hierna gaan lunchen bij Jaanchies, dit is mijn favoriete restaurant tot nu toe. Om het restaurant heen staan allerlei bomen en planten waar vogels in zitten en er zijn overal plekken waar ze worden gevoerd. Er zijn geen menukaarten, de eigenaar komt bij iedereen langs om te vertellen wat er op het menu staat. Er staan schommelstoelen bij de tafels en het hele restaurant voelt alsof je bij opa en oma op bezoek bent. Ik heb vis gegeten en het was heerlijk. Hierna zijn we naar Grote Knip gegaan, waar we hebben gekeken hoe mensen van de rotsen afsprongen (zelf toch maar niet geprobeerd aangezien het niet overal even diep is) en hebben gesnorkeld en in de zon gelegen.

Maandag 9 oktober zijn we bij Limoncello gaan eten. Als interns krijgen we daar korting, dus dat is mooi meegenomen. We hebben er pizza besteld, die zo groot was dat ik de helft mee naar huis heb genomen.

Zaterdag 14 oktober hadden we in de ochtend het plan om naar de Hato grotten en playa Kalki te gaan. Toen we op het punt stonden om te vertrekken kwam er een dolfijnentrainster binnen. Of we misschien het water in wilden met twee dolfijnen voor een extra training. Ja natuurlijk! We zijn direct meegegaan en uiteindelijk mochten we met z’n vieren het water in met twee dolfijnen. De trainster vroeg of we het vervelend vonden om ’s middags nog een keer te komen. Nee natuurlijk niet! Uiteindelijk zijn we drie keer het water in geweest met de dolfijnen, waarvan één keer met een één jaar oude dolfijn. We mochten met ze zwemmen, snorkelen, duiken en spelletjes doen; het was geweldig! Aan het einde van de middag nog even naar Caracasbaai geweest om te snorkelen bij een scheepswrak en een enorme boot. De dag erna mochten we in de ochtend met de therapiedolfijnen zwemmen. Ik heb veel met Chabelita gewerkt en heb ook met haar gezwommen. Ze is lekker eigenwijs en dat vind ik leuk ;-) Het was heel gaaf om te ervaren hoe het is om te doen waar ik nu al een paar weken elke dag naar kijk. Vooral het duiken en snorkelen vond ik echt geweldig, omdat je gewoon alles om je heen vergeet. Ik had vooraf zoveel mogelijk geoefend met snorkelen en duiken, maar merk wel dat ik nog wel iets aan mijn uithoudingsvermogen mag doen. Halverwege de ochtend kwam er weer een dolfijnentrainster vragen of we met de dolfijnen wilden zwemmen. We zijn in de grote lagune geweest en mochten met twee dolfijnen zwemmen en spelen. Dat maakte dit weekend echt nog mooier dan het al was, ik voelde me echt de grootste geluksvogels ooit! ’S Avonds zijn we bij Caracasbaai gaan barbecueën. Deze barbecue werd gered door de locals; wij hadden geen idee waar we mee bezig waren en zij hadden de BBQ in een mum van tijd aan. Twee jongens bleken uit Nederland te komen en we werden gelijk uitgenodigd voor hun volgende familiebijeenkomst.

Woensdag 18 oktober zijn we naar Cabana geweest omdat het de laatste avond was van een Argentijnse vrijwilligster van Dolphin Academy. Het was altijd heel gezellig met haar, dus jammer dat ze weer naar huis ging!

Zondag 22 oktober zijn we naar de Hato grotten en het strand Cas Abou geweest. Eerst naar de grotten, waar we een leuke en humoristische gids bleken te hebben. De grotten waren niet, zoals vaak in Europa, diep in de grond, maar we moesten juist een trap op om er te komen. Er waren veel stalagmieten en stalagtieten in een bepaalde vorm, zoals het Mariabeeld of een laars. Hierna hebben we de vrienden van een Duitse intern uitgezwaaid bij het vliegveld, een lekkere smoothie gehaald en op naar Cas Abou. Dit is het strand met het meest heldere water wat ik tot nu toe heb gezien. Terug bij de boot ben ik met goede moed begonnen aan de pompoensoep die ik al weken wilde maken. De pompoen was enorm, dus als ik daar soep van wilde maken zouden we voor middernacht nog niet eten ;-) Dus dit maar tot morgen uitgesteld.
Maandag heb ik de soep gekookt, maar zijn we met een therapeut gaan eten bij Lions Dive the Chill. Dus dat werden hamburgers i.p.v. soep, ook niet verkeerd ;-) De dag erop dan toch echt van de pompoensoep kunnen genieten.

Woensdag 25 oktober was ik samen met een therapeut en dolfijnentrainster uitgenodigd voor de BBQ van een Duits/Nederlandse familie. Superaardige mensen! De BBQ stond bij het zwembad, waar we de zon onder hebben zien gaan. Lekkere Duitse aardappelsalade gegeten en gekletst met de familie.

Zaterdag 28 oktober ben ik samen met een therapeut in opleiding naar Porto Marie geweest. Dit is een heel relaxt en rustig strand, welke een beetje afgelegen ligt (lees; je moet een lange hobbels-en-gaten-weg over om er te komen). We kwamen onderweg een familie varkens tegen en op de terugweg reden we bijna een enorme krab aan ;-) Maar het was het waard; heerlijk rustig en lekker kunnen snorkelen. Ik kwam zelfs nog een zeeslang tegen! Op de heenweg kwamen we bij een meer waar veel flamingo’s zitten en die waren ook nog eens super dichtbij. Heel gaaf om die in het wild te zien.

Zondag 29 oktober heb ik in de ochtend een rondje om het ‘eilandje’ van het Sea Aquarium, het hotel en CDTC gesnorkeld. Het koraal was echt mooi. Wel een beetje heftige golven, dus het was goed dat ik al wat meer geoefend ben in het snorkelen. Hierna ben ik naar een winkel geweest waar ik van een cliënt een coupon van had gekregen. Toen had ik het plan op het strand te gaan liggen, maar het regende pijpenstelen. Dus wel naar het strand geweest, maar onder een rieten dakje mijn boek gelezen.

Als je dit enorm lange verslag hebt gelezen; chapeau!
En je mag me altijd een enorm verhaal terugsturen ;-)

Ajo en liefs vanaf dushi Korsou!